شما احتمالا تعداد زيادي فيلم و موزيک را روي کامپيوتر خود انباشته کرده‌ايد. جلوي لپ‌تاپ‌تان مي‌نشينيد و مادامي که داريد در وب گشت مي‌زنيد، يا با دوستانتان چت مي‌کنيد، از کلکسيون زيباي موسيقي‌تان هم بهره‌مند مي‌شويد. روش خوبي است! اما وقتي يک تلويزيون HD چهل اينچي در اتاق شما جاي گرفته و باندهاي باکيفيت سينماي خانگي‌تان در کنار آن قرار دارند، استفاده از اسپيکرهاي کوچک لپ‌تاپ، آن هم با يک مانيتور 15 اينچي، ترکيب جذابي به نظر نمي‌رسد! عالي نبود اگر مي‌توانستيد از تلويزيون‌تان مانند مانيتور لپ‌تاپ خود استفاده کنيد؟ نظرتان در مورد دسترسي به کلکسيون فيلم‌ها و موزيک‌هايتان از همان تلويزيون چيست؟ خب، شما مي‌توانيد همه اين امکانات را داشته باشيد؛ آن هم از چند راه نسبتا ساده. در سري مقالات آموزش تعميرات لپ تاپ  با شما هستيم . گزينه‌هاي زيادي براي نمايش محتواي لپ‌تاپ شما روي HDTV وجود دارند. خيلي از آنها براي ديدن فيلم و گوش کردن به موزيک عالي هستند. اما فقط تعدادي از روش‌ها براي گشت‌و‌گذار، ويدئو‌کنفرانس و ديگر فعاليت‌هاي کامپيوتري توصيه مي‌شوند. البته به علت کندي نسبي تکنولوژي‌هاي بي‌سيم فعلي، براي بازي کردن گيم‌هاي اکشن، راهي به جز استفاده از سيم نداريد. پس در اين مطلب مي‌خواهيم بهترين راه‌ها براي اتصال لپ‌تاپ به HDTV را بررسي کنيم. پس در ادامه مطلب با ما همراه باشيد تا روش ايده‌آل خود براي اين کار را بيابيد.
استفاده از کابل: بهترين روش براي بازي
بسياري از نوت‌بوک‌هاي فعلي، از خروجي HDMI پشتيباني مي‌کنند. نوت‌بوک‌هايي هم که از اين قابليت محروم‌اند، معمولا پورت‌هاي DVI را به شما ارائه مي‌دهند. در اين مورد مي‌توان پورت DVI را با يک آداپتور جمع‌و‌جور به HDMI تبديل کرد. اگر هم از پورت DVI محروم هستيد، لپ‌تاپ شما احتمالا از درگاه VGA پشتيباني مي‌کند. پس باز هم مشکلي نيست. چون در بيشتر تلويزيون‌هاي اچ‌دي، از اين کابل به طور مستقيم پشتيباني مي‌شود. اگر دوست نداريد از درگاه تلويزيون با لپ‌تاپ‌تان کار کنيد، مي‌توانيد آن را به عنوان مانيتور دوم خود استفاده کرده و فقط محتواي دلخواه خود را درون آن مشاهده کنيد. نکته ديگر اين‌که در اکثر لپ‌تاپ‌ها، درگاه‌هاي HDMI، DVI و VGA نمي‌توانند وظيفه انتقال صدا را بر عهده بگيرند. البته اگر لپ‌تاپ شما از خروجي صوتي روي کابل HDMI پشتيباني مي‌کند، مي‌توانيد کاملا خاطر‌جمع باشيد. اما اگر اين طور نيست، شما بايد صدا را از درگاهي جداگانه به تلويزيون خود منتقل کنيد. در اين مورد هم گزينه‌هاي زيادي وجود دارند؛ اما اگر شما به سرعت اهميت مي‌دهيد، بهتر است باز هم از کابل استفاده کنيد. با اين روش شما تاخير صفرثانيه‌اي بين نوت‌بوک و HDTV خود را تضمين مي‌کنيد! اين کار نويد صدايي باکيفيت و بدون تأخير را در بازي‌هاي سنگين و اکشن به شما مي‌دهد. پس سريعا به سراغ يک کابل 3.5 ميلي‌متري دو سر برويد و دست‌به‌کار شويد.
مزيت: کمترين تأخير ممکن را دارد؛ تنها روش مناسب براي بازي‌هاي اکشن سريع است.
ضعف: نياز به کابل‌هاي فيزيکي دارد؛ شما را به محدوده تلويزيون محدود کرده و آزادي عمل را مي‌گيرد؛ ممکن است به استفاده از يک کابل ديگر براي صدا هم نياز داشته باشيد.
WiDi: روشي براي تمام فصول
اگر لپ‌تاپ‌تان به تازگي توليد شده است، احتمال دارد که از تکنولوژي نمايش بي‌سيم اينتل يا WiDi داخلي بهره‌مند باشد. WiDi يک تکنولوژي متداول در لپ‌تاپ‌هاي "ميان‌قيمت" و سطح بالاست. مخصوصا لپ‌تاپ‌هايي که روي قابليت‌هاي مولتي‌مديا و سرگرمي‌هاي خانگي تأکيد زيادي دارند. اگر اين قابليت در نوت‌بوک شما وجود دارد، مي‌توانيد از گيرنده‌هاي WiDi که با قيمت حدودا يك‌صد دلار ارائه مي‌شوند، استفاده کنيد. اين گيرنده‌ها را به تلويزيون HD خود متصل کنيد و از اين سيستم لذت ببريد. اين روش براي پخش فيلم و "وب‌گردي"(!) روي HDTV بسيار عالي کار مي‌کند. اما از آن‌جايي که WiDi هنوز به اندازه کافي سريع نيست، اين روش براي بازي‌هاي اکشن و سريع، زياد به کار نمي‌آيد.
مزيت: بدون وصل کردن هيچ وسيله‌اي به نوت‌بوک، از صدا و تصوير بي‌سيم بهره‌مند مي‌شويد؛ از خروجي صداي دالبي 5.1 کاناله سود مي‌بريد.  
ضعف: عدم تعبيه WiDi در تمام لپ‌تاپ‌ها به عنوان يک قابليت استاندارد؛ تأخير زياد در بازي‌هاي اکشن و سريع؛ نياز به WiDi 2 براي پشتيباني از صداي دالبي 5.1
اتصال بي‌سيم HDMI: روشي با تنظيمات آسان
فکرش را بکنيد؛ هم از پورت HDMI لپ‌تاپ استفاده مي‌کنيد و هم نيازي به کشيدن کابل تا تلويزيون نيست. شما اين قابليت را با استفاده از يک کيت بي‌سيم HDMI خواهيد داشت.Vizio XWH200 ، Asus WiCast و اين محصول از Rocket Fish، گزينه‌هاي شما به عنوان کيت‌هاي بي‌سيم HDMI هستند. البته نمونه‌هاي زياد ديگري هم در بازار موجود است که مي‌توانيد بسته به سليقه خود انتخاب کنيد. يک قسمت کيت را با HDMI به نوت‌بوک خود متصل کنيد و يک قسمت ديگر را به HDMI تلويزيون خود بزنيد. اين دو وسيله به طور بي‌سيم با هم ارتباط برقرار کرده و مانند يک سيم در اين بين عمل مي‌کنند. محصولات Vizio و Rocket فيش، مي‌توانند تعداد کابل‌هاي پشتيباني شده را دوبرابر کرده و تصوير را هم‌زمان به چند مانيتور/ تلويزيون بفرستند. همچنين امکان سويچ تصوير با کنترل هم وجود خواهد داشت. مشکل اصلي اين‌گونه دستگاه‌ها اين است که بايد فرستنده به طور جدا به نوت‌بوک شما متصل باشد. مشکل ديگر اين است که کيت‌هاي با چند پورت، بزرگ هستند و دائما به لپ‌تاپ شما مي‌چسبند. اين وسيله‌اي نيست که دوست داشته باشيد دائم آن را در دست گرفته و به اين گوشه و آن گوشه ببريد. محصول WiCast هم که در بالا ذکر شد، يک فرستنده باتري‌خور دارد. هميشه بايد يک آدابتور هم همراه آن داشته باشيد. همه اينها باعث مي‌شوند که اين‌گونه محصولات ايده‌هايي باشند که کمتر براي ارتباط سريع و آسان بين لپ‌تاپ و HDTV کاربرد پيدا مي‌کنند.  در اين روش کيفيت صدا و تصوير، درست مانند کابل HDMI است. اما مانند ساير روش‌هاي بي‌سيم، در اين يکي هم تاخير به چشم مي‌خورد. پس باز هم بايد تکرار کنيم که اين روش براي بازي کردن مناسب نيست.
مزيت: به راحتي به عنوان يک کانکشن HDMI پيکره‌بندي (assembly) مي‌شود و نياز به تنظيمات زياد نيست.  
ضعف: ارتباط سيمي، بين فرستنده و لپ‌تاپ چندان خوشايند نيست؛ اين روش محدوديت فيزيکي ايجاد کرده و آزادي عمل را مي‌گيرد.