وقتي ما نرم افزاري را مي خريم و يا آن را دانلود مي کنيم ، به طور معمول نسخه اي از نرم افزار را در دست خواهيم داشت که براي استفاده آماده است. کد نرم افزار در آن وارد شده است و به همين دليل کدهاي داخلي نرم افزار براي کاربر قابل مشاهده نيست. به عبارت ديگر ، کد منبع در دسترس کاربر نمي باشد. بنابراين ، انجام هر گونه تغييرات در نرم افزار هاي کامپيوتري به طور معمول غير ممکن است . اين يک مزيت به حساب مي آيد که توسط اکثر توليد کنندگان تجاري نرم افزار، براي جلوگيري از کپي و دستکاري در نرم افزار مورد استفاده قرار مي گيرد. کامپايل کدي است که کمک مي کند تا اطلاعات به کد منبع برگردد و شانس کپي از نرم افزار را کاهش مي دهد. اين روش به عنوان تضميني است که توليد کنندگان را قادر مي سازد ، توليد محصولات خود را افزايش داده و در نسخه هاي بعدي محصول شان را با کيفيت بهتري به بازار ارائه کنند. با اين حال ، يک نرم افزار منبع باز ، درست بر خلاف اين است. نمونه هاي مختلف از نرم افزار منبع باز وجود دارند که ما معمولا براي مصارف روزانه از آن ها استفاده مي کنيم. در ادامه آموزش تعميرات کامپيوتر به اين موارد ميپردازيم .
نرم افزار منبع باز چيست؟
انواع مختلف نرم افزارهاي کاربردي که وارد بازار مي شوند ، به صورت نرم افزار هايي وجود دارند که کد منبع يا Source در آن ها وارد شده است. در اين حالت کاربر تشويق مي شود که تغيير يا سفارشي را در نرم افزار ايجاد کند.
نمونه هاي بسياري از نرم افزار منبع باز وجود دارد. برخي از اين نوع نرم افزار ها که معمولا هر روز به طور منظم از آن ها استفاده مي کنيم، انواع مرورگرهاي وب هستند ، مانند موزيلا فايرفاکس ، که يک نرم افزار شبيه به مايکروسافت آفيس مي باشد که نمونه اي از نرم افزار منبع باز است .همچنين نرم افزار سيستم عامل منبع باز ، نيز براي کامپيوتر وجود دارد.  شايع ترين سيستم عامل هاي منبع باز که مورد استفاده قرار مي گيرند ، نرم افزار لينوکس و اوبونتو هستند. اين ها انواع مختلفي از سيستم هاي عامل هستند ، که کاربر با توجه به نياز خود مي تواند تغييراتي را در کدهاي آن نرم افزار ها به اجرا درآورد و از آن استفاده کند.